Leve den informatica!

We hebben een nieuwe apotheekkast. Afijn, nieuw kan je ze niet noemen want ze is al een tijdje in gebruik, alleen niet zoals het moet.
Wat houdt het nu eigenlijk in? We moeten, als we iets van medicatie uit de kast willen halen, onszelf registreren dmv onze vingerafdruk. Dan "haal" je de patient op, je registreert de aanwezige arts, en dan het medicament. En dan floept de overeenkomstige schuif met het gevraagde medicament open. Moet zeggen, iedereen stond er een beetje sceptisch tegenover maar het blijkt uiteindelijk nog vlotjes te werken. En je kan niks meer vergeten aan te rekenen want dat gebeurt allemaal automatisch! Yehaa!
Bon, de kast was 24u in gebruik, nog niet helemaal zelfs, toen de computers uitvielen waarop alle medische programma's staan. De dokters konden niks meer typen maar wat kon ons dat schelen? Inderdaad, niet veel, tot we merkten dat we geen medicatie uit onze kast meer kregen... omdat het systeem "out of sync" was en "niet meer kon aanmelden"!
"Ahum, sorry mevrouw, u moet even wachten want we krijgen de Fastumgel niet uit onze apotheekkast!" Dus apotheek bellen, de kast deblokkeren en alles dubbel aanrekenen en tenslotte, als het systeem terug werkt, alles terug in die verdomde software inbrengen... Fantastisch systeem toch!?
Sinds de kast in gebruik is heeft het systeem al verscheidene keren gefaald. Ambetant voor ons, maar al even ambetant voor de apothekers die ons dan steeds te hulp moeten snellen... Maar ja, ze doen dat met plezier hoor, de apotheekdames! En de informatiecamensen komen ons al met evenveel met plezier te hulp.
Je merkt eigenlijk dat heel die informatica aan mekaar hangt. Ligt het inschrijfsysteem (Infohos bij ons) plat? Geen medicatie. Ligt het Meddos plat? Geen medicatie. Op het verdiep twijfelden ze in elk geval niet aan mijn goede wil, maar ik moest mijn patient afleveren zonder dat hij al zijn medicatie gekregen had. Ik zag dat het eerst op hun heupen werkte dat de KCl niet in het infuus zat, maar toch gaven ze mij het voordeel van de twijfel en zonder morren brachten ze alles in orde.

Lang leve de techniek. Een makkie, zolang het maar werkt!