"Communietijd!"

't Is weer den tijd van 't jaar... Communies! Leuk voor wie naar de feest mag, minder leuk voor wie onregelmatige shiften moet draaien en géén communiefeest heeft, want die personen moeten 'Zondag of Feestdag met manlief' opofferen om te gaan werken. Inclusief ik dus... wééral! Enfin, chance da we ons werk graag doen!
Je ziet ze prachtig uitgedost over straat lopen, de "feestvierders", de wagens netjes versierd met de witte linten. Sommige opa's en oma's komen waarschijnlijk net die ene dag per jaar buiten om zich rijkelijk van feestmaal en de nodige alcohol daarbij te voorzien. En dan... heb je de vagale syncopes (of "vaginale" syncopes zoals mijn collega zich ooit missprak hihi).
Riiing... MUG. "Meneer van 70, bewusteloos en zonder pols." Wiiwaa naar adres, blijkt een kleine plaatselijke feestzaal te zijn. Man in pak doet buiten op straat teken dat we ons niet moeten opjagen. Precies of wij doen dat, ons opjagen. Heb ik al lang afgeleerd!
Eenmaal in de feestzaal zitten dames in nette jurkjes aan rijkelijk gevulde tafels, daartussen een man van 70 die klam van zweet een beetje bleek en ongemakkelijk zit te wezen. "'t is nie erg zunne, 't gaat wel over. 't Is al veel beter. Ik moet toch niet mee hé?"". Toch even grondig checken. Meneer is diabeet en hartpatiënt, maar onderzoek toont dat alles normaal is. Verder onderzoek op spoed toont niks afwijkends, maar meneer heeft wel een verblijf in het ziekenhuis gewonnen, mede door zijn medische voorgeschiedenis.
Hij vertelt dat hij nooit buitenkomt, enkel boterhammen eet (als hij al honger heeft), maar vandaag heeft hij zich uitermate opgejaagd voor de communie van zijn kleindochter en bijbehorend feest, dat hij ongemakkelijk werd aan tafel. En doordat iedereen panikeerde werd het alleen nog erger. Eénmaal op spoed, was meneer terug 100% bij de zijnen, was de familie terug kalm, werd een opname geregeld, en was de feest afgelopen. Jammer van de kleindochter, en zonde van het dessert. Want terwijl mijn eten al lang verteerd was (ik had al weer honger) moesten zij het lam nog aansnijden. "Maar we zullen dat wel op een andere keer doen hoor mevrouw." Mij geen probleem, ik was vooral blij voor meneer dat het niet erger was.

En morgen... gaan we terug ne late shift draaien op Hemelvaart ;-)