Niet te geloven....

...dat ze op sommige scholen erin slagen om leerlingen naar spoed te brengen zonder dat ze zelfs de naam van hun leerling kennen...

2 dames melden zich op spoed aan. "'t Is voor hém", zegt de ene, terwijl ze een verzekeringspapier op de balie legt. Achter de balie staat, onzichtbaar (hij was niet te zien omdat de balie vrij hoog is), een jongetje van ongeveer 10 jaar. Hij staat eventjes op zijn tenen en tuurt triestig over de balie heen. Blijkbaar is hij gevallen met een zichtbaar blauw oog tot gevolg. Uit ervaring weten we dat de lieve schooljuffrouwen nooit een SIS-kaart meehebben, vragen we naar de naam van de jongen. Maar blijkbaar was dat een heel domme vraag, want één van de dames vraagt of dat nu écht wel nodig is! Euh... ja...? Is dat nu écht zó raar? Enfin...

"Wat is de naam van de jongen?", vraag ik. Tot mijn verbazing kennen de dames enkel de voornaam (Sylvain), de achternaam kennen ze enkel fonetisch brabbelen... Als ik vraag hoe ik die achternaam moet schrijven, kijken de 2 dames mij onweerachtig aan... "Alles staat op het papier", zegt de ene dame in volle ergernis. Maar als ik haar dat papier toon en zeg dat er geen naam op staat (en ook niets anders), moeten ze beiden met het schaamrood op de wangen toegeven dat ze eigenlijk niets van de jongen weten.
Ok, laat ik dan maar zelf een gokje wagen naar de mogelijke schrijfwijze van de naam van de jongen. Na een paar pogingen vind ik een naam, die wel eens van onze kleine Sylvain zou kunnen zijn. Geboren in 2000, dus dat zou wel eens kunnen kloppen. Dus de naam aanvinken en het adres navragen bij onze schooljuffrouwen. Ja lap! Die konden dus uit de verste verte niet zeggen of dat adres wel eens juist of fout kon zijn. En navraag bij de Sylvain leverde nog minder op. Want... "Mijn mama heeft mij nooit verteld waar ik woon, ik mag dat niet weten", antwoordde de jongen! Geërgerd door de 2 schoolmistessen voor mijn neus, zeg ik dat ik zonder correcte naam, geboortedatum en adres niks kan doen en dat ze dus eindelijk maar eens moeten gaan bellen voor de juiste gegevens van die jongen! Man, ik kan dat dus echt niet geloven... komen ze daar bij mij hoog van de toren blazen en dan moeten ze tenslotte nog 3 telefoons plegen eer ze de gegevens van Sylvain allemaal opgesnord hebben!
Eind goed al goed, Sylvain kon met de dames terug mee (hij had enkel een blauw gezwollen oog), en ik hoop dat ze van mijn stiefkinderen tenminste een deftig schooldossier hebben én dat ze dat ook gebruiken indien nodig...